IAAP (Międzynarodowe Stowarzyszenie Psychologii Analitycznej) zostało założone w 1955 roku przez grupę analityków z bliskiego kręgu C. G. Junga. Choć istniały już wcześniej stowarzyszenia jungowskie, nie istniała żadna międzynarodowa organizacja, która mogłaby sprawować pieczę nad rosnącym zainteresowaniem jungowskiego systemu psychologii głębi, dbać o standardy szkolenia i zapewniać etyczną praktykę psychologii analitycznej. Pod koniec życia Junga IAAP zapewniało kontynuację dzieła, które powstało w wyniku jego osobistego zaangażowania. Pierwszym prezesem IAAP został bliski współpracownik Junga, C. A. Meier, zaś pierwszy kongres Towarzystwa odbył się w Zurychu w 1958 roku. Od czasu swego powstania IAAP urosło do liczby ponad 3000 analityków i rozpoznaje 58 grup i stowarzyszeń na całym świecie. Towarzystwem zarządza wybrana grupa oficerów oraz komitet wykonawczy złożony z przedstawicieli stowarzyszeń członkowskich.  Osobny komitet zajmuje się kodeksem etyki, zaś co trzy lata organizowane są kongresy. Lokalne stowarzyszenia organizują między kongresami różne wydarzenia, a wiele grup i czasopism regularnie organizuje szereg konferencji naukowych. IAAP pozostaje także w afiliacji z różnymi Organizacjami Sprzymierzonymi, takimi jak Międzynarodowe Stowarzyszenie Studiów Jungowskich, grupą promującą jungowski system psychologii głębi oraz powiązane z nim zagadnienia w środowisku akademickim, a także Fundacja Filemona, Międzynarodowe Towarzystwo Terapii Sandplay czy Fundacja Marion Woodman.

(przetłumaczone za www.iaap.org)

Stowarzyszenie Analityków Jungowskich jako pierwsza polska organizacja posiada status grupy członkowskiej IAAP. SAJ zostało założone przez dyplomowanych psychoanalityków jungowskich, którzy ukończyli wieloletnie szkolenie organizowane przez IAAP w trybie indywidualnym (tzw. ścieżkę routerską).

This post is also available in: English